Şiir
Ankara’da
Yazılır....
__Bir gün ortasıydı,gidip döneceksin sandım seni
Öptüm gözlerinden doya doya sevgili
Kaç gün ortası "geldi geçti gitti ömrümden"..
Ne sen döndün,ne ben bıraktım seni beklemeyi !
Kim silecek şimdi bu gözümdeki yaşları ?
Kim kurtaracak şimdi depremlerde bu dünyamı?
Ben seni bahar gibi yaşadım ..
Kış gibi kucakladım her bir halini
Şimdi,kim söndürecek gönlümün yangınlarını ?
Eyyy gönül evimin yaz göçü ... ...
Ben ömrüm boyunca,
tekbir kere çaresiz kaldım Ve tekbir kere naçar kaldım.
Bilesin’ki oda sana...
Senin için karşıma aldım koskoca dünyayı..
Sen diyerek dolandım mevsimlerin etrafında
Sen diyerek sarıldım kum tanelerine
Sen diyerek ağıtlar yaktım"her giden ölünün ardında"
Sen diyerek esir kaldım"ızdırabın ördüğü mabedlerde"
Eyy var ömrümün deryası... ....
Tane tane sevdim "düzine düzine öldüm sen diye"
_Seni hatırlamadığım tek bir gün olmadı
_Adını anmadığım tek bir an kalmadı..
Beni unutmak sana özgürlük verecekse..
Söyle "ellerimle azat edeyim seni yüreğimde".. ..
Yok sevemedim dersen seni"boynum kıldan ince"
Yok; değil diyorsan öyle...
Ve, ismimi duyunca bir gülümseme düşüyorsa yüzüne
Hakikati ayırmadan gerçeğinden ..
Ses ver sesime,yoksa dön gel gece düşmeden güne
Yüzünü yüzüme dön ...!! Sırtını dön Güneşe ...!!
Gölgen gittiğinin varmadan farkına
Çiğ düşmeden akşama, dön gel sevgilim kollarıma..
Uğramadan mezar yerime ..
Aşk ile, sevda ile,sen ile,gözlerin ile ve ömrün ile
Gözlerindeki sevecen bakışlarla
Dudaklarındaki tebessüm yamasıyla...
Başkaları varmadan farkına,gel düş ANKARA,ya!!
___
_LESKÜY NARUT