25
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1462
Okunma
Kapatın kapıları!
Bir hayat mahkûmiyeti resmedilecek az sonra...
Kaçmasın hiçbir kelime
Anlam bitirimleri korkutur...
Ah acı ne çoksun dilime
Hangi urgan beni kendine çeker
Zamanlar bilinse de
Son satırların sonunda da hep sonlar olur…
Sonra
Bir ben olur sana gelen
Aynı yolları geçmek
Tanımak dahası
Dahası sen
Sen kimsen…
Ben o oluyorum
Acıyorum her seferinde
Dilimde tadından kalma acı
Tükürsem yüzüne
Bitmeyecek kadar çok sancı…
Hancı kibrinde yürek
Her gelenle daha kor
Her gelende kömür, yangınlara kürek kürek
Ürkek sabahlara ter dökülüyor
Her gelene
İkram
Bir bardak şarap
Gülüşü mayhoş kadın
Kırmızı bir azap sabahında
Gidecek
Sallanarak
Ardındaki ellere inat
Kahkahalar göklerde
Kalanın yüzünde acı gölgeli yarım gülümseme
Ağlamaları saklansın diye…
Sonunda
Onunda yalnızlığı odasında
Yastığında can yanığı
Gözünden düşenlerin adı söz yarası
Temenniler göklere
İki gün arası
Sabahları çıkarırken
Bitecek mi ?
Yaralanmalarının is karası
Başak Doğru’08