Hangi düş’ ün bakiyesinde saklısın?
Ah, hangi hicranın kefaretisin?
Bir mimoza demeti gibi derlediğim
Aşk gibi dertlendiğim
Yalnızlık ise hem kabulüm hem dellendiğim.
Aymazlığıdır mevsimin
Solumun çektiğim fotoğrafında yaşar yasım
Yaslandığım kadar varlıksızlığın
Ve işte bir düş’ ten düşmüşken bu gerçeğe
Pervazında pencerenin
Soytarı bir tebessümdür belki de sana içerlediğim.

Hazan mahsulü bir yorgunluk benimki
Çemkiren iblis ve nice zehirli kinaye
Bak, gözlerinin içine baka baka koyuldum ben yola
Baş koyduğum o yol ve başa döndüğüm günbegün
Gülümseyen bir tanrıydı belki de dileğim.

Azat edilmediğim şu mahpushane
Oysaki bilmediler
Oysaki bilmedin sen
Gözlerinin esaretinde yaşadığım gün ve gece
İflah olmaz bir masal kahramanıyım ben
Kendi yazdığıma inandığım
Hayallerle yürüdüğüm o kordon
İmgelerin izdivacı yürekle
Kederime esefle söylendiğim
Bilirim de kaderimi yaşadığımı.

Yaşattığın gizemin ördüğü bir hare
Kaypak yıldızlardan da aldım ya boyumun ölçüsünü
Bir çiçek olup da sevmenin nesi kötüydü?
Söyle.
Sökün eden duygulardan deli gibi şiirler öreceğim
Hiç gelir miydi aklıma öncesinde?
Sonrasızlığım
Ve anda takılı kaldığım bir dileğim ben
Dilemması günün
Divanesi olduğum bir kul iken sen yok da ötesi
Bu masalın.

Bir başkaldırıdır şiirlerim
Baskın mademki basanın
Basamadığım kadar hayallerimi yeryüzü denen
Teranede saklandığım ne ki?
Devasa bir rahmetle yıkandığım
Sessizliğin halvetinde sözcüklerimin
Tartaklandığı bir parantezsin sen:
Ah, içini dolduramadığım…
İçimdeki boşluksa çoktan göç etti ebediyetin huzuruna
Çıkan her bitiş
Başladığım bir masaldan da firarımsın işte
Sen ve sende saklı her gidiş.

Gönül çeşmem kurudu çoktan
Kundaklandı gün ve gece
Kusurluydum illa ki severken
Bir el verseydin ya, ne olurdu ezelden…
Elimden tutsaydın ya, sadece
Düştüğüm ne ki çukura
Sen düşerken illa ki aklıma
Ah, düşmez olsaydım bu sefil aşka…