Mana âleminde dervişler vardır,
Sözlerinde ise ibret akmaktadır,
Halis olmayanın kelimeleri,
Doğru olsa da niyetinde düşmanlık vardır:

Sözce Hak dilden bal Niyazi,
Gözden Şeytanca bakıp Gevelemek misali,
Kitabımdan örnek verirmiş birisi,
O zatı zaten İblis çarpmış bir tanesi:

Kuran’ın kimseyi çarptığını görmemiş,
Elinde Kur’anla milleti çarpanı görmüş,
Başörtülüleri görünce cin çarpmışa dönmüş,
Ecdad’dan bahsedilince delirmiş soysuz:

Yormayın kendinizi, Üzülmeyi de bırakın,
Sözlerin en güzeli, Bilmece değildir,
Cevabını bilen, Rabbini bilendir,

Hak’dan hukuktan bahsederler,
Ahlakı edebi ne zannederler,
Yaşamları zillet içinde,
Bir de bizlere nasihat ederler,


Uydurmuşlar gidiyorlar işte,
Birileri Kendi Dinlerini,
Birileri kendi Fikirlerini,

Haydi her kez kendi yoluna,
Zati Ruh bedenden çıkınca,
İki büklüm uzanırsınız,Boylu boyunca:

Her söz söyleyeni,Adam sanmayın
Allah ile aldatanlara,Asla kanmayın,