hastanın ilacı moralse eğer
o bende neden ki hiç yok
neden içime balyoz bir yumruk gibi
o nankörün ters ve türs hareketleri
girişte de çıkıyor


yoksa aslı bozuk bir fıtrata mı
denk geldim
neden ki benim düşündüğüme o hiç uymuyor
onun uygunsuz örf adet ile mimik ve hareketleri
üstüme bulaşıp da duruyor
her yanı kapkara olan bir tencere misali

oysaki ben
gönül demimde hiçbir usulsüzlük barındırmam ki
insan öz değerini
kendin hırsına ve ihtirasına feda etmesi ne denli doğrudur ki

kişi huzuru bulmak için güvene odaklı olmalıdır
bende ise hep şüpheler zihnimde cirit atıyor

kem gözleri bir ok gibi bedeni ise her yöne gizemli
iblisten türemiş gibidir o işe yaramaz
onda ikisi sisli sekizi kapkara bir karanlık gizli

insanın içi dışı bir değilse eğer ki öyle
nasıl ve neresinde gerçekler aranır ki
hele ki ar ve hayanın tek bir zerresi yok ise
bu bahtsız gönlümü
külhan yetimi gibi yalnız hissediyorum bu aralar
dönüp de duruyorum içimin de ta içinde

koca bir takdiri hak etmiyor da değil yani
onca iblisi oyunları ile Oscar’ı bile alır
durup duraksadığı da yok ki
bin bir cürmü bulaşıp da duruyor alnımın ortasına

üzülüşte de büzülüyorum avuç içi bir kağıt gibi
gizeminin içindekiler uykularımı kaçırıyor
ve ruhumun aynası kararıyor

zindan mahkumu gibiydim o karanlık yüreğinde
vicdan yoksulu kadir kıymeti nasıl bilsin ki
hırs dalgaları ile kumsallarımı aşındırdıkça
hissede biliyordum içinden bana kıs kıs güldüğünü

bir soğuk gönülde ben aşkın ateşini ararken
kendi ateşimle kavruldum
kahpeliğin ne ve nasıl olduğunu bilmediğimden

ikinci baharımı yaşamak isterken
kışının ayazında dondum
son cürmünde de onu bir çırpıda da
gönül evimden söküp de atıverdim
geldiği çirkefine
çok uzun zaman oldu göz göze gelemediğimiz

nefretimin palaskası çok mu çokta kötü sıkıyor belimi
tüm hevesim ve umutlarım bir anda da yok oldu da gitti
tek gerçek ise
benim yalnızca bir kurban olarak seçilmiş olduğum

çam ve toprak kokulu yerlerde aradım hakkımı
gök yüzüne doğru uzanan ellerimle

elbet bir gün ben ölüp de gideceğim
tüm vebalimi de onun o kirli boynuna bırakarak
işlediği ve işeyeceği tüm abes cürümlerini
tek tek sayacağım gök yüzünden
ve kıvrım kıvrım kıvranışlarını

elbette ki gözümün ucuna takılacaksın
insanlık adına da üzülerek seyredeceğim

ben ecelle kefen kuşanmışken
oysaki sen
bin bir pişmanlık içinde cürümlerini kuşanacaksın…



AZAP...(Kadri Atmaca) 22.09.2021