1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
757
Okunma
Sorma dostum
Ben yaşamın kıyısında donkisot olabildim
Pervasızca dönen kanatların
Uğultusunu sindirdim ruhuma...
Derin bir yara aldım
Vuruşma sonunda.
Yatırdım kulak zarımı ameliyat masasına
Yüreğim...!
Hissetme kalanı
çok acı çekeceksin...
Donuk bir şehrin dıramasında
Sarmaladım kendimi incir yaprağına
Gözlerim alıkoyma beni
nar çiçeğimden
Kibriklerim yine inçineçek.
Oysa dairelerin pençeresiz odalarında
Gün ışığı aradım
günler boyu...
Şair aşık olur
Şiir yazar zannederdim
ben güneşi doğurdum
Kendimi yakmak için...
Ben kutsal bir hediyenin denizinde boğuldum
Aşkı tatmak, ölümü unutmak için..
5.0
100% (2)