3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
660
Okunma
ışığın yokluğu içindeyim gece gibi
insanlar birer gölge birer siluet
örümcek ağlarına tutuşmuşlar
yaşam ağacı kökenlerinde kızıl
sensizliğin bütün gölgeleri gözümde
ışıksızlık ve soluk mavi kızılımsı göğ
havaya yayılan küflü ekmek ve balık
denizin ufuklarını saran kara hasretler
ve sen bir hançer yaralarımı deşen
şiire hasret gecelerde yitik heceler
kadehin viranesinde harabe yürekler
gözyaşı döken buğulu mehtaplar gibi
insanlar uyurken isyanım büyürken
ve beni sonsuza dek uyanık tutan
ayaz nefesinin altın saçlı dalgasında
boğulan
şiirlerime hasret kalacaksın…
5.0
100% (4)
Cevap Yaz