Bir gün çekip gideceğim buralardan
arayıp sormasın kimse beni varlığımla dert olduğum
yokluğum aratmasın sizleri arkana dönüp bakan namert olsun
sevdiklerim vardı diye adını anan yüreğimi zincire vururum
şimdi çekip gidiyorum buralardan
sizden bana geri kalan kötü bir anı hepsi bu
artık her şeyi geride bırak yüreğim
dur dur artık anma zalimin adını
alır başımı giderim gidelim buralardan yüreğim
gidelim kırgınlıklarımız dan yorgunluklarımız dan
bize bu hayatı dar eden kullardan da kopup kopup gidelim yüreğim
artık duramam
gayrı yaşayamam buralarda gel gel de gidelim yüreğim

öyle doluyum ki bu aralar dertli dağlar gibiyim
hiç olan gençliğime yanayım yok olan ömrüme mı
mahvolan yıllarıma mı hiç olmayacak hayaller peşinde tükettiğim
gençliğime mi oturup ağlayayım
hayat ne acımasız diyoruz oysa hayat değil insanı yoran
insanı böyle yoran bizi böyle dertten dertlere salan
bu hayatı yaşanılmaz eden inandıklarımız be dostum
öyle ya yaşımız değil yaşadıklarımız öğretiyor bize hayatı
hiç yorulmam yıkılmam diyorsun hiç ummadığın bir anda yoruluyorsun be dostum

öyle yorgun öyle bitkinim ki bu aralar
inan dayanacak gücüm sabredecek mecalim yok be dostum
ömrümün neyine yanayım
dert çile yoksulluk içinde geçen gençliğime mi yanım
yoksa bana hayatı zindan eden
beni yaşamaktan bu denli soğutan inandıklarıma mı yanayım

benim hiç çocukluğum olmadı be dostum
ne çocukluğumu nede gençliğimi yaşadım
daha hayatı bilmeden hayatın içine atıldık
hayatın kahpeliğin de savrulup durduk gelen giden vurdu be dostum
hani oturursun da tek başına ısız yalnız köşede
bir sigara yakarsın da oturur ağlarsın yüreğinin öyle canını yakmasına yanarsın
dur dur diye yüreğim fer yad edersin
amma nafile dur durak bilmez yüreğin
bilme yüreğin be dostum
bir süre sonra alışırsın öyle yaşamaya da alışırsın be dostum
gözlerinden damla damla yaş süzülürken
seni bu hale bu acımasız dünya sevdiklerin getirdi diye ağlarsın
ah keşke diyorsun keşke hiç yaşamasaydım
ama ne çare oturur çere siz ağlarsın be dostum
hayatın çıkmaz sokaklara sürüklenirken
elinden tutanın olmadığına isyan isyan edersin
inandıkların sevdiklerin düşman kesilir sana
seni uçurumlara iten aslında inandıkların dır be dostum
şimdi siz söyleyin bana
ben mi hayatı yaşanması gerektiği gibi yaşamasını bilmedim yıllarca
yoksa bana bu hayatı cehennem eden
yaşanılmaz hale getiren inandıklarım canım dediklerim siz mi

Halil Büyükler
Kayıt Tarihi : 5.5.2021 21:07:00