DİVANE GÖNÜL

Ey gönül sen beni derviş mi sandın
Aşk mertebesinden sual edersin
Dumanı tütmeyen korda mı yandın
Niçin rahatıma zeval edersin.

Ben nerden bileyim yolda ne ola
Hani yürüdükçe öğrenecektik
Metelikmi verdik çaputa
Çula?
Yol bize revanmış ne bilecektik.

Göz pınarımızdan testiler doldu
Dışa sızdırmadan nice ağladık
Bilmem biz geleli kaç asır oldu
Kaç kanlı yarayı çözdük bağladık.

Bana kalem ile yaz beni deme
Yazarsam divane derim geçerim
Bir aynaya bakıp süz beni deme
Camda ki virane derim geçerim.

Ömür soframızda sayısız aş var
Ne diye tatmadan kalkıp gidersin
Hem dersin ağrımı duymasın ağyar
Hem ilaç istemez hem ah edersin.

Ben seni bileyim sen beni bilme
Belagatım azdır kusurum hoş gör
Bir gün has bir şiir yazarsam silme
Sen hakla doluver gayrı yı boş gör.

Hafize Aynaci