Teslim ol teslim ol:
Güneşin sevecen gülüşüne yakalan ansızın
Sergüzeşt hecelerle kolla sırtını
Aşkın fermanını yazacaksan
Önce teslim et yüreğindeki aydınlığı evrene
Dibi tutan yanıkların pervazında yanıyorsa yüreğin misal
Sancılı bir ölümse başa döndüğün her gece
Kekremsi yalnızlığın varsın yükselt çıtasını
Erişilmezliğin büyüsünde varsın büyüme.

Gizlendiğin kadar da gizle aşkın veryansını
Göğün endamlı hacmine ek düşlerini
Ekle güne sözcüklerini
Varsın hüzün olsun mazindeki esinti:
Ah, yüreğim, yetmedi mi uzak kaldığın kendine?
Her d/okunduğunda yalnızlığa
Çaresizlik bitiverdi işte:
Edası mı ömrün?
Sedası mı bilinmezin?
Sevdiğin kadar evreni
Sevecen bir gülüşü hak etmedi mi içindeki çocuk
Başı dik olsa da yaralı mihrabında gecenin
Başını okşa azıcık da olsa varsın
Kendine sevdalan hiç değilse bir kere.

Biteviye sevip de süpürdükleri değil miydi ayak izin?
İz bırakacaksan teslim et düşlerini yediemine.
Yediverenlerdensin madem
Ne olmuş ki matemine düşkünlüğün?
Hazzı sevginin
Kimi insanın hazmedemediği şunca içtenliğin…
Gönlündeki surelerdir bil bunu
Seni yakın kılan Rabbine
Varsın çevirsin başını nursuz suretler
Sen, sevdiğin kadar mutlusun
Baş veren umuda yapış sıkı sıkıya
Sıkılsan da zaman zaman
Sinende sakladığın gülücüklerini boşalt çevrene.

Bir kere olsun bak aynaya
Sevdiğin kadar kendini gülecektir de ayna sana.
İçsel yolculuğun ve telaşın
Yana yakıla sevenlerden olmadın madem
Teslim et hakkını sevginin:
Koştuğun kadar Rabbine
Bir kere de koş ve kucakla kendini:
Hani, dün gibi
Dündeki yangını devam ettir kendini sevdikçe
Sevmek yanmaktır
Tıpkı yazgın gibi
Tıpkı yazmaya doymadığın şu kalemin de fendi
Yendi bak içindeki elemi.

Başın nasıl ki dimdik bir ömür
Diklendiğin kadar yalana ve iblise
Tortusu kalmaz işte sevginin
İçinde büyüyen o büyülü dünya
Büyümeyi reddettin madem bir kere
Varsın sadece büyüt sevgini
Büyümediğin kadar mutlusun
Olabildiğin kadar da masum
Huzurun ta kendisi saklı içinde ve Rabbinde.

İşte bağdaş kurduğun şu gök kubbe
Nazlanmadan teslim et hakkını sevginin
İçindeki poyrazı da dindir ara sıra
Meltemin kollarına seril asla matemin değil
Merhemindir sevgi
Elbet sevdikçe daha çok sevdikçe içindeki iklimi
Bir güne kaç mevsim sığıyorsa
Sen de sığamazken yere göğe…
Görüyorum işte görüyorum gözlerinin içinin güldüğünü
Belki de adındaki sunumdur seni sana sunan
Unutulduğun ne ki Rabbin seni unutmadıktan sonra?

Varsın unut sen de unutanları
Ve umut teknende salın asla da alınmadan
Saydığın kadar dön başa
Döndüğün kadar etrafında ufkun
Semazen yüreğinde saklandığın ve sakladığın…
Teyelle düşlerini
Tininde saklı asalet ve hasret ile
Dikiş tutmasan da dünya denen teranede
Dilemması ömrün
Ne de olsa vardır bir yarını yaşadığın günün…