0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
429
Okunma
kimin için yazıldığı mühim değil.bir umut arayışına çıkılmış sonbaharda.yalnızlığın içinden geçiyor kuşlar.aşk değilmiki fersude bırakan bakışları aynalarda.şiirin anlatımını isyana dönüştürmüş sevdalar.sanki yoklukla sınanıyor yalnızlıklar.kimin için anlaşılacak korkular dehlizlerinde yalnızlıkların.sonra anlamsız geliyor direnişe rüyalarla başlayan gecenin yankılandığı tükenmişlik.
unutulmuş kalbim seni özlemek var ya iklimin en yeşilinde
bir geçit yollar için ülkemin aydınlık yüzünü bulmak gülüşünde
nabzıma bırak soluğunu uykuda sayıklayışım nefreti
bir kutbu zamana taşıyorum yalana batmış dünya için güneşler
ağrı dağı kadar yer demir gök bakır intihardan kaçmış bir an için zaman
kurumuş fesleğenler solgun tanrıçalar gibi yüzünde yaşamın rengi
orda kıyıda gibi buluyorsun tenini okşayan rüzgar gibi delirişimi
bir duanın suçlusu gibi kişniyor ovalarımda tezeklere sürülmüş yazgım.
vakit dinlenirken pınarlarda dalıp gitmek hülyalara bakışınla
al beni toprağa yakınlaşmak gibi ebediyet sürgünü uyanışım.
nedim demirbaş
23.1.2019
5.0
100% (2)
