2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1155
Okunma
Sonbahar rüzgarları
okşuyor bedenimi
Ellerin gibi titrek
sözlerin kadar içten
Kara bulutlar kapladı her yeri
saçların gibi siyah
Bakışların kadar kararsız...
ıslanacağım şimdi
ölümle kelepçelenen yokluğunla
artık nereye sığınsam yararsız...
Sonra sis kapladı heryeri
Tenin gibi beyaz
Gözlerin kadar buğulu...
Gözlerim göremiyor şimdi seni
Çünkü o sisler boğuyor beni...
Artık karanlık çöktü gökyüzüne
Yokluğun gibi acı
Ölüm kadar ürpertici...
Sanki sesinle aydınlandı
Bütün sokak lambaları
Bir an koştum sen misin diye
sesinle bir teselli bulurum diye...
Fatih Albayrak
2007 ist