Evin fukara kızı sardunyalar,
Salınırken pencerenin önünde,
Açar kırmızı pembe mor yanaklar;
Tahtadan pencereyi, başı önde

Geçerken sokağından başım önde
Gözüm ucu pencerede ki sende.
Oynaşırken perde belli belirsiz,
Hafiften bir rüzgar çarpar yüzüme.

Geçerken sokağından başım önde
Sulardın sardunyaları özenle.
Yapraklarının kokusu sinerdi,
Pencerenden taa! İliklerime.

Geçerken sokağından başım önde,
Gözlerim sardunyalı pencerede.
Sardunyaların solmuş yaprakları,
Bir, bir düşer kınalı ellerine.

Yıllar geçti sokak aynı o sokak,
Pencere aynı o tahta pencere
Geçerken sokağından başım önde,
Sen yoktun, sardunyalı pencerede.

Sardunyalar ağlaşırken hüzünle,
Aldı götürdü geçmiş o günlere.
Geçerken sokağından ağır aksak,
Gözlerim, Sardunyalı pencerende.

Gözyaşlarım düşerken ateşlere,
Dumani ağlaşırken içten içe,
Öylece kala kalmışım mazide.
Duraksadım; bu kez uzunca baktım,
Sen, ben ve sardunyalı pencereye....

Hasan Taşcı (Dumani)