Hiç yoktan ve Rabb’sine verdiği bir AHD üzere yaratılan “İNSANOĞLU İNSAN”ın, “EN!”lerini sayarak bitirmek mümkün değildir. Aşağıdaki şiirde ise, bu en’lerden sadece bir kaçına misal verilerek; insanlar, yine insanlara: yani kendileri, yine bizzat kendilerine tanıtılarak.. her alandaki tekâmülü yolunda, dikkatleri çekilmiş ve uyarıda bulunularak, kendilerinin “YARATILIŞ GİZEMLERİ” (sırları) üzerine düşünmeleri için bir şimşek çakılmış, bir pusula tutulmuştur.
Sizler, çakan bu şimşeklerin sayısını artırarak.. biraz da kendinizi dinler ve kendinize misafir olup, kendi kendinizin tekâmülüne birazcık katkıda bulunur musunuz? Kulluğunuzun şerefine layık vechile nail olur musunuz? Ya sizler, biraz kendi kulluk bilincinizin farkında olur musunuz?

İNSANLARIN GARİP HALLERİ

ŞİİR NO:31 --- 29-08-2012

Fiili, “İŞ”tir kişinin; zırvası, tevil götürmez,
Ahmak değilse bir kişi, eserleriyle öğünmez;
Dünya imtihan dünyası, çeşidi çoktur.. bilinmez,
Akl’edenlerin aklını, aptallar; çekse de sünmez.

Kiminin kalbindedir yarê’si, kiminin dilinde,
Kimisi, çok derinden duyar, taâ.. ciğer paresinde;
Kimi bir “harman!” peşinden, bazısı gönül hapsinde,
Kimileri; göklerde tur atar da, asla öğünmez.

Bazı baş, çekilince; uzar.. kulağı dahi geçer,
Bazılarının, başı uzar; arş-ı alâ’ya değer;
Bazı başların toplamıysa, ancak bir çeyrek eder,
Vücudu taşıyan bir baş’ın, mahiyeti bilinmez.

Akıl, en büyük rütbedir; eseri, kendinden menkûl,
Kendini göremesek de, nefsimiz; en büyük okul.
Bunları idrak edemez, firâsetle bakmayan kul,
Kaderin cilvesi çok çeşit, yaşanmadan bilinmez.
21-06-2012 SAAT: 05:40 Konak/İZMİR
MÜRSEL MÜNEVVEROĞLU ([email protected])