Herkes bana;
Hiç değişmiyorsun diyor...
Neden değişeyim ki...
Ben, ben olmadıktan sonra...
İzmir seni değiştirmedi diyorlar...
Aynı ağız, aynı şive...
Gene sinirlenince ana avrat sövgü...
Napalım değişemiyorum, suçmu?
Aslında değişmek lazım ama;
Aktepemi, doğduğum yeri neyle değişeyim..
Yaylayı, kebabı, dürümü, bozyeri, leçeyi hangi şehire değişeyim....
Nuhun çay ocağını,
Düggening önündeki dadlı muhabbeti,
Garapınarı, gözü, bozatı, demreee neye değişeyim....
Hangi para pul, hangi sinema
Bana gecegondu kadar heyecan verebilir....
Hangi avm, hangi mekan
Anamın evi gibi kucaklayabilir...
Hangi gurbet, hangi yaşantı
Hangi alem
Baba ocağımdaki sıcaklık kadar huzur verebilir...
Hangi nehir, hangi vadi, hangi deniz
Beni benden alıp geçmişime götürebilir...
Ucu belirsiz bir gelecekle maziyi mi değişeyim?
Hangi altın, hangi döviz, hangi para
Yevmiyenin karşılığı "fiş" kadar mutlu edebilir?
Hangi zımbırtı, hangi çalgı, hangi ezgi
Cuma akşamları okunan gasideler, ilahiler kadar seni senden alabilir...
Yaaa hangisini sayayım dostlar...
Sizi kimle, hangi naylon muhabbetle, hangi suni dostluklarla değişeyim....
Hiçbir doğalgaz, hiçbir odun, hiçbir yakıt
Yunludepenin kesmesinin, gol odununun yerini tutamaz...
Hiçbir çiçek, hiçbir gül, hiçbir nergis, sümbül garip anam kadar güzel kokamaz....
Hiçbir köz, hiçbir ateş, hiçbir kor... gurbet kadar insanı yakamaz...
Hiçbir şelale, hiçbir ırmak, hiçbir yağmur
Gözümden düşen yaşlar kadar sürekli olamaz...
Hiçbir keşif uçağı, hiçbir casus, hiçbir dedektif çocukluğumdaki mutluluğu bulamaz...
Değişmek mi
Biraz zor...
Değişemem, değişilmez...
Hiçbir hayal, hiçbir düş gerçeğin yerini tutamaz...