......................."fırtınadır savurur yaprakları
........................kımıldamaz taş
........................acıdır alıp götürür kimini
........................kimine kor yavaş yavaş"
.....................................................H.H. Korkmazgil



ninni söyler düşlerimiz
kurt kapanı günlerimiz
koyun sayar gözlerimiz
uykusu kör gecelerimiz

ve çaresiz biliriz
aşk yüreğimize düşen iz
korkunç çamurlu bir deniz

bir dolunay
belki çoban yıldızı
"bir kibrit çöpüne varana"
düşmeye görsün karanlıkta dalgaya

bir bardak suda fırtınalar koparan
durulmuyor içimizde kabaran
mayası bozuk ayran

çalkala hadi güzelim
kendi kendimizi üzelim

artık her mevsim hazan
umacıdır bunu yazan
için kalaylı kazan
ateşten azan


her insan bir kitap olunca
sonsuzluk zamanı ayırınca
ak mı kara mı diye kader yolunca
bilinçaltı sihirbazının gözü kararınca
kalbin iç savaşı bu hudut kavgası değil

ak kağıdın üstü karalanınca sinir ihlali
"it dalaşı" dır yüreğinin göğünde
ve kafanın içindeki çanakta

mavi gözlerinde kan kalemin kan
doğruyorsa emeğimize her an

bildiğin yoldan git

biri ak biri siyah iki it
yüreğinde kuduran
siyahı karanlıkta hep sinsi
ak bir güvercin gibi çırpınsa öteki

hemde ta başından derken
gri bir tilki gibi voltalayan sen
hangi elle kilit çaldın tahta kapıya

hangi ahali
hem davullu zurnalı
hangi vurdum duymaz için
haber saldın ki kurda kuşa


şaşırma şu mastara
sal ki bayramın ola
ve biri ak biri siyah iki it
gecenin duldasında kendi iç savaşında

hangisini beslersen yüreğin de aşında
kim kazanırsa kazansın bil bu yaşında
sen çoktan kaybettin gidişinin başında...

(to be ornot to be)