İnsan aşk’tan da ağlarmış
Bir duanın amini düşünce
avuçlarına
Unuturmuş imkansıza dair
tüm korkularını
Umut ışığı göz kırparken o aşka
gülümsetirmiş
dudaklarından önce
yüreğini...

İnsan yanacaksa aşktan
yanmalı
Sağır olup tüm çatlak seslere
inadina aşk alevini
dibine kadar
Yaşamalı, yasatmalı...
Çünkü hiç bir hâr
Yakmayacak
bir daha böylesi
alev alev
yüreklerimizi..

Yanalım mı?
var mısın aşka ?
Teslim misin
sen bu aşka sevgilim?
Yoksa korkuyor musun
aşktan düşerim de
canı m acır diye?

Korkma be sen sevgilim
dinleme sen
seni beni aşkımızı
anlamayan asla da
anlamayacak kimseleri
Boğ tüm korkularını
dipsiz bir kuyuda..

Hem sen
hangi şiirden geldin ise
geldin
çekinme bak her türlü
kabulümsün.

Evvelim sensin
ahirim de sensin
İçinde kavuşmak olan
Mutlu son olan
yepyeni
ikimize dair bir siire
Var mısın sevgilim?

Sorumun cevabını
daha fazla bekletmeden
şimdi hemen ver sevgilim
Ve cevabın evet ise
O zaman sevgilim
tuttuğun bu eli
hiç ama hiç bırakma
sımsıkı tut
sevgilim..
Tut ki şiir olurken biz
İlham olsun aşkımız
nice şairlere
Var mısın
benimle şiir olmaya sevgilim?
Yanalım mı ?

Nevin Aktekin Gülfırat