Ey dostlar! Ey arkadaşlar! Ey kardeşler,
İnsanlar canın nerede?
Nerede diye sorsam canlar sorsam sizlere?
Bence,ben de dahil,
Büyük usta ,üstat Neyzen Tevfik şiirleri,
Ey Tanrım benim canımı almadan önce,
hortumu mu öldürme;
Şiirinde ki sözleri yazdıkları gelir düşüncelere.
Koparın kesin fırlatıp atın onu bir yerlere,
Bakın görün her şey anlamsızlaşır,anlamını yitirir
hiç bir şey kalmaz geride.
Aslında çok kolay çok basit yine hayvani duygularım
kabardı diye bilmede,
Evet, her şey saklı o içimizde ki gizde.
Oysa:
Para desen, can derim,
Can desen aşk derim,
Aşk desen sevmek sevilmek sevişmek derim.
Sevişmek desen,
Bulutlara da gökyüzünde yükselmek yüzmek,
Gündüzün boşluğunda,ses olmak; gecenin sesiz karanlığında çınlamak,
Denizlerde nehirlerde ırmaklarda akmak,
Dağlarda bayırlarda çayırlarda gezmek,
Taşlarda kayalarda toprakta sürünmek yürümek,
Fırtınalarda rüzgarlarda yelde meltemde tende sürtünmek,
Ormanda ağaçlarda dallarda yapraklar arasında süzülmek,
Ay’ı Güneşi yıldızları dünyayı tabiatı bilmek,
Tabiatı bilmek desen,kendini bilmek derim,
Kendini bilmek desen
Tabiatla sevişmek,dünya ile kendi kendinle sevişmek derim.


-----------------------------------------------sevgilerimle...
-----------(pitik)...