//
.
.
.

hey!
sen.. evet ya
sen hala orada mısın
çoktan gittin, bittin sanıyordum
malum, kumdan kaleler, kağıttan gemiler,
horozdan şekerler, cam mavisi misketler bitti, gitti
sevmiyor artık kimse eskisi gibi kimse artık inan kimse değil
kanma, inanma artık sende gökkuşağına uçurtma değmemiş yalanlara


hey!
sen.. evet ya
sende sobe olmalısın. hani,
o çilli mi çilli, saçı iki yandan örgülü
gölgesini yutmuş saklanamayan saklambaçımda
nereden çıktınız böyle unutalı güz yıllar geçmişken sizi
aramıyor artık kimse eskisi gibi kimse artık inan kimse değil
yüzünüz ne kadar da duru, temiz o kadar siz, o kadar maskesizsiniz ki


hey!
siz. ben artık
inanın ben değilim
yürüyemeyecek kadar yorgun,
bir damla suda boğulacak kadar kumum
kuzgunum olmadı hiç olamadı taklasında güvercinim
uykusu bölünmüş yarasa gibiyim çekin güneşinizi sizde ilişmeyin
ey tanrım... bir ucundan da sen tutsaydın mukayyet olsaydın ya aklımın…

.
.
.
//


ilhanaşıcıağustosikibinyirmibir