Ey Nefsim:
Emri Hak bana tecelli edince,
Mademki gelmeyeceksin,
Benimle toprak altı kabre,
Nedir seni azdıran böylesine?
Arzu, hırs, kin, nefret, öfke niye?

Ey Nefsim:
Huşu ile ibadet secde olsun derim,
Âlemi Düşüneyim Tefekkür’le derim,
Ahreti, mahşeri Hesabı var derim,
Niçin anlamsız geliyor ki bunlar sana,
Sonra sonra yaparsın diyorsun bana,

Haram, günah, fitne fesat,
Dedikodu, çalgı eğlence,
Mutlu olursun işleyince,
Dünya fani derim sana,
Keyfine bak dersin bana,

Ey Nefsim:
Baksana yaşlandım bittim artık,
Gücüm tükendi harama kilitlendi,
Tövbe edeyim af dileneyim derim,
Emekliliğin keyfine bak dersin bana,
Düşersin yakamdan uzaklaşırsın bazen,,
Gündüz sesin çıkmaz kurtuldum derim,,
Rüyalarımda azarsın ne istiyorsun benden,

Nefse sordum neden diye,
Dedi bana emir verildi ki öyle,
Allah İnsanı kulluk için yarattı,
Bana düşen vazifede insan,
Sözünün erimi değil mi diye,

Bilinsin de sınavını kazansın,
Nefsine uymayana ödül vaat,
Dünyaya tamah ve ilah edinene,
Verilir mi sanırsın ona Mükâfat,

Nefes asla nasihat dinlemez,
Kul pirinçteki taşı ayıklamaz ise,
Ağızda dişi kalmaz, aşını yiyemez,
Mahşerde mazeret kabul edilmez,

Yetinmezlik girdabına giren,
Alevli bir volkana sürükleniyor,
Zevk’hane çukuruna düşen,,
Müebbetlik hapsini yatıyor,

Rabbini bilen, Kulluğunu bilen,
Nefsi ile savaşan hâkim olan ise,
İşte onlardır saadete eren kurtulan,
İlahi kitabım Kur-an böyle söylüyor.