gökyüzünü bana doğru çeken bunaltılar
yüreğimi tırmalar durur haksız duygular
çılgın bir gece yine içimi yakmakta
ayla kavgam var
ruhumu niye aydınlatamıyorsun diye

bir yanımda ihanet
bir yanımda da hüsran el ele
posası çıkmış bir ömrün çöküşüyle
öyle bir kibrit çakışım oldu ki
hayırsız ve nankörlük içindeki maziye
esemesi bile okunmuyor

sorumsuzca bir yaşamın cılklığı içinden
bu avazı kaçış
kopuk ve ırakta bir yaşantı ile
hislerim çok karışık
içimde türlü fırtınalar kol gezer
geçmiş ve geleceğime de set çekerek
öyle bir kuytu ki ne bir can
nede bir ışık var
acayip bir mahlukata dönük bu halimle
vuramadım bile dizlerime
hiç ömrüme de dokunmadan
beyhude yere yıllarım geçişte de gitmişler

sahi
nefse kanışta aklı ve hakikati kaçıran
bir tek ben miyim
bu yüzlerdeki eğreti ve sahte bir maske
pişmanlıklar içinde
yanıp da yakılan bir çok keşke
boşu boşuna ağarıp ta gitti saçlar

kızgınca bir
demir haddesinden geçmiş gibi
eriyişte de gittim
sırtımdan yontulanlarla birlikte ki
hayatın son perdesi kapanmak üzere
hiçbir karşılık beklemeden
yaptığım onca iyiliklerde olmazsa
bu yaşlı halimle
kime neye ve ne işe yararım ki…


AZAP...(Kadri Atmaca) 27.08.2021