Umutlarımıza tutunduk
Hayallerimiz ile var olduk
Sonu ve başlangıçı olmayan tutunduk
Tutunduk bir yere işte

Mavilikler baştan çıkardı bizi
Deniz bizi bizden alırken
Gök yüzü başka alemlere götürdü
Gözlerinin mavisi Arafa sürükledi beni

Ruhum darma duman
Gözlerim yordun
Kalbim hastalıklı
İntihar ediyor bendeki ben
Tutamıyorum...

Geçmişe baktıkça
hayalin takılıyor gönül gözüme
Yüreğimdeki ateş
Gözlerimi yaşartmakta
Tutamıyorum onları Tutamıyorum işte...

Çaresiz kaldım bir ömür
Çareler aradım bin ömür
Gözlerim yollarda asılı kaldı
Gelmedin gelmeyeceksin bin bir ömür
Ömrüm ellerim den kayıyor tutunamıyorum...


Denizlerin dalgasında aramak aşkı
Gök kuşağının bittiği yerde bulmak sevgiyi
Veba misali işkal etse yüreğimi
Sendeki beni
Bendeki beni

Her şey kötüye gidiyor
Hayallerimiz avuçlarımızdan kayıyor
Düşüncelerimizde kaybediyoruz her şeyi
Avuçlarımızdakiler kum misali yerlere saçılıyor
Tutamıyorum hiç bir şeyi...

Kelimeler hasretliğe derman olmuyor
Gidenler geri gelmiyor
Parçalanan şeyler düzelmiyor
Gönül ateşi yanma ile dinmiyor