Beni rahmetinle sarmala
Affınla, merhametinle bağışla.
Temizle bu kulunu
Temizle,,,,,,Temizlede sana yakışır bir kul olayım.
Ümidim RAHMETİN.
Korkum sa HAŞMETİN
Ey benim güzel ALLAH’IM
RABBİM....Sana....
’’İyya kenağbüdü ve iyya kenesteıyn’’ ile yalvarıyorum.
Yolundan ayırma
Dinin üzre bu aciz,fakir ben’i sabit kıl...
Amin
Mukaddes KAÇAR, YA TEVVAB ŞİİRİ,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Vahyin Kaynağında yaşam veren sular gibi,
Gönül Hayranlığında zikreden kullar gibi,
Okuyanı kıskandıran, acizliğini hatırlatan gibi,
Bu deryalarda bulunması zor elmaslar gibi,

Beni bana hatırlatan cürümlerimi saydıran,
Delice esen fırtınaların rüzgârların tokadı gibi,
Secdelerdeyim Rabbim kapına bende geldim,
Mukaddes kardeşimin yalvardığı duası gibi,
ERKANER..
......................................................................

⁠Ben sır gördüm giz ile perde perde
Kimine deli dendi, kimine divane...
Pervanelik düşünce ömre
Kimse bilemez bu hâl’i melali ki.
Mukaddes KAÇAR.Ya VEDUD ŞİİRİ.
........................................................................

işte o perde ki, Ona Kul ettiren,
Bilinmezlik Şifreleri çözdüren,
Kervandakileri bulduran,
Yolun yolcusunu sevdiren,
Muhabbet bağına girdiren,

El Vedüd’dur Rabbimiz,
Sevmeye sevilmeye hasretiz,
Tüm övgüler ve kalpler onundur,
Rıza-i ilahi için önce onu sevmeliyiz,
Kul olmak ve sevilmek için ise,
Benlik duvarını yıkamalı ve çiğnemeliyiz,

Değil mi’dir ki Malikül mülk olan odur,
Bedenimdeki tüm zerreciklerimin Halik’ı,
Mülkün gerçek sahibi dileyen ve bulan bulur.
ERKANER.
...................................................................
Okurum okumasında heceyi
Bir türlü çözemedim gitti bilmeceyi
Bir kelam, ufukta ummanı açar
Bir kelam, küllerini yerin dibine saçar
Çözümsüzdür yüreğime ördüğüm bağlarım
Ben Kâfi olana sığınırda kaderime ağlarım
Fazla söze yoktur artık mecalim
Hak’la başlayıp, Hak’la biten dilleri selamlarım...
Mukaddes KAÇAR. HECEM ŞİİRİ...
.........................................................................
Kader dediğimiz ellerimiz ile işlediklerimizdir,
Asla Gelmez ondan asla bir şer kötülük,
Bir Musibet gelirse başımıza hak edilmiştir,
Utanmalıyız kendimizden ve insanlığımızdan,

Bizim işin başında şer diye gördüklerimiz,
Onun katında hayr’ırdır, bilemeyiz işin sonunda,
Sabır etmeli tevekkül etmeli ondan aman dilemeliyiz,
Kulunun kalbini künhünü bilir, dileyene candan isteyene,
Selametini rahmetini indirir ve gönüle de hikmet verir.
ERKANER.