İnsan isen sor kendine,
İnsanlık bu mudur diye.
Şu dunyanın geçmişine,
Bir göz at değişme var mı?

Güçsüzü vurur devirir.
Öksüzün malın aşırır.
Başında boza pişirir.
Eskiden bir farkı varmı?

Bir kısmı zevk için yakar.
Bir kısmı gözünü yumar.
Bir kısmı metağa tapar.
Eskiden bir farkı var mı?

Hak yoldan saparsa millet.,
Bir yenisi gelir elbet.
Geçmişte bunlara örnek.
Bir çok kavim görmedin mi?

Fakirleri küçümserdi.
Rezil insan bunlar derdi.
Allah’a ortak koşardı.
Nuh kavmini duymadın mı?

Şükür nedir bilmezlerdi.
Güçsüzleri ezerlerdi.
Bir tufanla yok edildi.
Nuh’un kavmi duymadın mı?

Hak adalet bilmediler.
Güçsüzleri hep ezdiler.
Öldürdükçe eğlendiler.
Ad kavmini duymadın mı?

Baş gösterdi bir kuraklık.
Yakıp kavurdu sıcaklık.
Ayrıldı o an et kemik.
Ad kavmini bilmedin mi?

Nemrut denen biri geldi.
Ben tanrıyım bilin dedi.
Halkı ona iman etti.
Sivrisineği bildin mı?

Semut kavmı çok şımardı.
Allah’ı inkar eyledi.
Kayalara evler yaptı.
Ölüm orda bulmadı mı?

Korkunç bir ses gönderildi.
Yer sarsıldı Gök gürledi.
Üç gün böyle devam etti.
Yok oldular duymadın mı?

Sapıklıkta öndeydiler.
Azınlıkta öndeydiler.
Kızgın taşlarla öldüler.
Lut kavmini duymadın mı?

Çok eski çağlardan beri.
Daha nice niceleri.
Azdıkca öder bedeli.
Sana ibret olmadı mı?

Hak adalet rafa kalkmış.
Biri yemiş biri bakmış.
Kurşunu kendine sıkmış.
Yok olaçak bilmiyor ki.

Yuvasız kalır çocuklar.
Kimsesiz kalır çocuklar.
Açlıktan ölür çocuklar.
Durun diyen olmuyor ki?

Felakettir bunun sonu.
Tövbeden geçiyor yolu.
İncitmesin kullar kulu.
Uyarıldın bilmedin mi?

Virüs dedin yarasadan.
Yangın dedin sıcaklıktan.
Sel yıkınca aptallıktan.
Uyarıyı bilmedin mi?

Allah’a açılsın eller.
Tetikten çekilsin eller.
Sevgiyle çarpsın gönüller.
Kurtuluş bu duymadın mı?

Şükür en başta gelmeli.
Hak adalet gözetmeli.
Tez yaraları sarmalı.
Bundan başka çıkış var mı?