Bir parça mutluluk, çok geldi ona
Sevdayı eliyle getirdi sona
Kalbini buz gibi döndürdü dona
Anma gönül anma, onun adını

Hayale dalarsın, boşu boşuna
Kalbin kırıldıkça gider hoşuna
Haber salıp durma, turna kuşuna
Anma gönül anma, onun adını

Böyle beklemekle döner mi sandın
Bağrının harıyla, kaç defa yandın
Sevdalı sözlere, nasıl da kandın
Anma gönül anma, onun adını

Divane bırakıp, gitti ellere
Göz yaşın dönüştü, sızıp sellere
Kapılıp gidersin esen yellere
Anma gönül anma , onun adını

Aklına gelmez hiç, nasıl olduğun
Umurunda değil, dertle dolduğun
Yeter artık saçın, başın yolduğun
Anma gönül anma, onun adını

Sevgine karşılık, değer bilmedi
Ağlattı günlerce, yaşın silmedi
İçindeki feryat, figan dinmedi
Anma gönül anma, onun adını

Kazdıkça çukuru, battın derine
Döndürdü yüreği, yangın yerine
Nasıl dayanırsın, korun ferine
Anma gönül anma, onun adını

Nesrin ÖNEM
Çanakkale


Akil anma derken onun adini
Rahat birakmiyor gönül yangini,
Rabbine acarsan yürek tahtini
O zaman anmasin asla adini
Mustafa oğlu İlyas yüreğine sağlık hocam var ol