Gönlümüz yangın yeri, vicdanımız harabe
Merami anlatmaya hal kalmadı dostlarim
Yandı guzelim orman kurudu sirin dere
Dosta ikram etmeye gül kalmadi dostlarim

Ne çimen ne gul kaldı dere kenarlarında
Ne soguk sular kaldi coban pinarlarinda
Ne guzelim il kaldi cennet Anadolumda
Dostu konuk edecek el kalmadi dostlarim

Hatir gönül rant ile harap oldu yok oldu
Orman yayla ve deniz paraya kurban oldu
İşte sonuç ortada malum olanlar oldu
Dosta ikram edecek dil kalmadı dostlarim

Tüm medeni milletlerbir araya gelseler
Olan felaketleri alt alta derleseler
Saniyorum tamami bize lanet ederler
Savunmaya geçecek hal kalmadı dostlarim

Deprem yangin sel tabi hepsi doğa olayi
Isin doğasında var savunmanin kolayi
Bizi çekemiyorlar komsularin alayi
Komşulara kizacak hal kalmadi dostlarım

Yangin terörün işi haydi ona inandik
Yangini söndürmeye bir ucak bulamadik
Sarayds saltanatta israfa aldirmadik
Bosalttik hazineyi pul kalmadı dostlarim

Yarin bir gun torunlar sorunca soruları
Dede neden yaktınız guzelim ormanlarin
Dut yemiş bülbül gibi dinlermiyiz onları
Savunmaya geçecek dil kalmadi dostlarım

Dere bayir demeden beton ile doldurduk
Üstüne sira sıra gökdelenler kondurduk
Sonra akan selleri felakete döndürdük
Aci acı üstüne hal kalmadi dostlarim

Cennet gibi ülkeyi cehenneme cevirdik
Daglari ormanları kepcelerle devirdik
Betonlayip her yanı onun ile ovunduk
Rezaleti saymaya söz kalmadı dostlarim

Istifa denen olay uygar milletlere has
Bir felaket olunca ilgili bakan iflas
Bizde ise tam tersi ihdas ustune ihdas
Daha var anlatacak, yer kalmadi dostlarım