Yürek ateşini besler gözyaşı;
Silerim nihayet ne olmuş yani…
Devamlı matine değil hüznümüz;
Gülerim nihayet ne olmuş yani…

El değmez hoyrattır akan yaşıma;
Gerek yok dostuma, arkadaşıma;
Mutluluk marşını yalnız başıma;
Çalarım nihayet ne olmuş yani…

Efkârdır tam tekmil halimi soran;
Delirmiş kalemdir kâğıdı yoran;
Kabuksuz yaradır kapıya vuran;
Bilirim nihayet ne olmuş yani…

Azımız çoğalmış, nasılsa, haşa;
Nedir bu dillerde dönen temaşa;
Yalnızlık gülümser yine başbaşa;
Kalırım nihayet ne olmuş yani…

Susma da tek hece kelamın olsun;
Mutluluk yazdıran kalemin olsun;
Sen yolla uzaktan selamın olsun,
Alırım nihayet ne olmuş yani…

Aklında sorular durur, hala mı?
Kimbilir mutluluk belki belamı;
Sende duyulmayan o son salâmı;
Bulurum nihayet ne olmuş yani…

Hüsranı seyrettim gam sahnesinde;
Kör-kütük, zil-zurna dert hanesinde;
Ararsan “oh olsun” meyhanesinde;
Olurum nihayet ne olmuş yani…

Küçüldü gözümde kocaman şehir;
Yüklendi sabrıma namussuz tehir;
Yukardan gelince o büyük emir;
Ölürüm nihayet ne olmuş yani…

Ali ALTINLI – 07.08.2021
Saat: 21:31