İnsan vardır kenafir, dardır bakış açısı.
Gönle girmesin bilmez, fikri sabit yapısı.
İnsan var yürek safir, parlar gönül sırçası.
İnsafsız hırslı olur, çalınır mı kapısı?..

Tepeden esen yelin havasından geçilmez.
Kül mü taşır , toz mudur karasından seçilmez.
Heyulaya ölçü yok, elbet urba biçilmez.
Kibir desteksiz tavan , korunur mu yapısı?..

Hizmetin değeri yok, ters düşerse fikire.
Kalpte inanç olmazsa dil uğrar mı zikire?
Güzel şeyler olmaz ya, olmuş gibi kikire.
Üretilenler elin , yok emeğin tapusu.

Komşuda iki eşek, bir tanesi hacizli.
Hatip olmuş şakıyor kelimeler vecizli.
Bakışları felfecir, tacizli mi tacizli.
Hece hece san’attır , parıltılı takısı.

İlerlemek ne mümkün; karanlık, çıkmaz sokak.
Sindirilmiş beyinler , yerinde sayar, korkak.
Tarihinden ibret al etrafına şöyle bak.
Adaletli olur mu kuralların katısı?

Bakışlar ve açısı ışınlara gebedir.
Kenardaki kör nokta görüşe engebedir.
Hakkı zayi edenin yönleri en dibedir
Kör olmaya gerek yok, durum içler acısı.


Emine Balı Oğuz