1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
584
Okunma
Can can deyu deyu aşka düşende
Bulut iken yağmura dönüşende
Yağmur olup, toprağa kavuşanda
Kuru toprak su ile kaynaşanda
Düşmüş ruhum bedenimden içerü
Hayat yokuşunu bir bir aşanda
Önce ağlayıp, sonrası gülende
Kah-ı sevinip, kah-ı derdlenende
Tarlayı sürüp meyveye duranda
canımın cananı benden içerü
Ay battı, gün ağardı, devran döndü
Bahar-ı hayat yel gibi esüp geçtü
Vakid çaddı, yaş baş kemale erdü
Cancazım elden ayaktan kesüldü
Ruhumun canı ol benden içerü
Dumani dönüp ardına bakanda
Yaşlar yanağa usulca konanda
Hatıratlar yekten akla düşende
Gün gelip zamana eriştüğünde
Gir hakikat kapısından içerü
Hasan Taşçı (Dumani)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz