niyazımız gökte ki bir güvercin
neden ki kaçıyor
hidayet dağıtan bulutların
bir hicrandır yürekteki sızım
elbet ki de muhtacız sana

bilemedik yapıp da ettiklerimizi
hatalar kabuğa bir yaraydı iyiliği bitirdi
yığını bunaltı yükü oldu vicdanı yitirdi
azı da birdi çoğu da birdi ruhu da götürdü.
af yolunun önünü kapattı boştu çırpınmalar

ben içimin içinde erirken
sen ise mışıl mışıl mı uyursun
bu müstesna halle neyi nasıl umarsın
kural yükü altında doğdun tan vakti
ışığa hasret nasıl kalırsın

kemeri çok öncelerden çözülmüş gelin gibisin

önüne serilmişte şu koskoca leb-i derya
sen umursamaz havalarda
kuru sıkıda baktık hal ve ahvalimize
çılgındı duygular
hiç ölmeyecekmiş gibi de geçti yıllar
tangır tungur ve çok gürültülü
ummanlar kadar hata taşıdık yükümüze
kör kütük sarhoştu yaşamla bağlar
hepten yataklık ettik iblisin emellerine

de bakim nefis
hangi biri mendil tuttu kanlı gözyaşlarına

andımızı da hatırlamadık
tıpkı mızıkçı kötü çocuklar gibiydik
dillerimizde kara dut izi gibi dururdu
şaşkınlığın kaypak gidişleri
ben şımarık
siz bencildiniz hayatın cenderesinde
ne olurdu yani
sevgi ve saygı ile birbirimize sarılsaydık ya

ben ve siz
sanki de torpilli doğmuş gibiydik
her halde ki bir bedeli olmalı
mazisi kısır olmanın

hesaplar bizi beklerken
bu makber bile nede çok sıcak
kapkaradır yüzümüz
bu anlarımızda da
ürtiker döker de dururuz...



AZAP...(Kadri Atmaca) 06.08.2021