RÛHUM

Bu acı bir başka, bir başka Rûhum
Kayboldu sürûrum, kayboldu şûhum
Ayaklar altına düştü gurûrum
Sabırda, kahırda dost oldu bana

Paramparça yürek, gönül virane
Akıl sürgünlerde; deli divâne
Gülüm; dikenini eder bahane
Kederde, elemde post oldu bana

Ne hatır biliyor, ne ahde vefa
Beni yaktı.. Kendi; sürüyor sefa
Umuduna kandım, binlerce defa
Sevgide, sevdada dert oldu bana

Neme lazım dedim, dedim olmadı
Kaderden tokatı, yedim olmadı
Ömrüm senin dedim, verdim olmadı
Ezâda, cefâda şart oldu bana

Ayyuka yükselen feryatlarımı
Duymadın seherde nidalarımı
Secdeyle buluşan gözyaşlarımı;
Akıttım; yâkuttan taht oldu bana

Kuyudan Mısır’a götüren Allah
Saraydan zindana gönderen Allah
Yusuf’un yüzünü güldüren Allah
Rabbimin hikmeti baht oldu bana

Kalbim fısıldıyor, kalem yazıyor
Heceler ağlıyor, şiir sızlıyor
Şair; sensizliği yazamam diyor
Dilimde, kalbimde pert oldu bana

Sana aşık olmak ne güzel Rûhum
Sana sevdalanmak ne güzel Rûhum
Seninle var olmak ne güzel Rûhum
Adında, şanında vird oldu bana

M. Fatih
www.m-fatih.de