İnsanlık yanıyor telaş içinde
Lacivert kokuyor sahil bu akşam
Dalgaları yakalayan balıkçılar
Merhamet avlıyorlar kaçak denizlerde
Maviler çırpınıyor ağlarda sessiz sessiz.
Gizli gizli dökülen tuzlu göz yaşlarıyla,
Sevdalar karaya vuruyor
Intihar kokuları bulaşıyor  iskele ayaklarına
Ayrıliklar lacivert oluyor  bu akşam.
Her yaşadığım güne inat
Şimdi, şu an unutuyorum beklentilerimi
Tutmuyorum uzanamadığım elleri.
Ayrılığım anason kokusunda buram buram
Geceyi sarıyor kokusu dindiremediğim sarhoşluğumun.
Ah bu ben...
Başımı döndürüyor belalı hallerim
Cüretkar, arsız, iç gıcıklayıcı
Ve yüzüme gözüme bulaşan.
Boylu boyunca yerde uzanıyorum.
Çakıl yataklarda uykusuz,
Gece üzerime çöküyor üstümü örtercesine
Yıldızlar saçlarıma iniyor tek tek.
Ölüm dolaşıyor etrafımda tüm cesaretiyle
İnsan iki kere ölmezki diyorum...ölmem..
Yanıyor dudaklarımdan dökülen sözcüklerim
Her tat,  her cümle, o konuşan dil
Dudaklar yanıyor
Alevlere sarılıyor sevgiler,
Vicdanlar işleniyor gergef gergef
Maviler puslu, lacivert oluyor gece
Tütsüleniyor renkler, sevda kül rengi.
Yedi kat gök, yedi kat kutsal tamu
kan kırmızı oluyor, AŞK  gri.
Kadehler çatlıyor anason sızıyor
Kırık kalbimden sen sızıyorsun sevgilim
Boşalmış içim, meydanlar büyüyor
Dar sokaklardan akan zamana inat.
Koşarak gidiyorum...
içimdeki ait olmadığım yüreklerden
Çok sevdiğim şiirlerden vaz geçiyorum,
Ve senden.
En sessiz, en üzgün halimdeyim
Kederden sırılsıklam,
Sen yadıma düşüyorsun bu kez
Şaşırmıyorum....
Yad olmuşuz Sevgilim.....

NOGAYTÜRK