Bambaşka bir üslubun var senin
O sımsıcak
Ak pak ve pamuk gibi yüreğinle
Sen öylesine bir nadide çiçeksin ki
Sana söz söylemeye de kıyılamaz ki
Ruhu sımsıcak saransın
Sen insanlığınla bir gönül çelensin

Yaklaşınca göz mesafesine
Tüm meziyetlerin birden çağlar
Sen zarafet ve ahlak timsalisin
Sesinle bile ruhu okşar
Gönülleri mest ve bahtiyar edensin

Usulca sokuluşta da içten bakarsın
Bir melek gibi de naif ve tertemizsin
Gelin değil de
Sanki benim öz mü öz kızımsın
Babasının nar çiçeği
Sen hiç bulunamaz bir ‘Buket’sin

Seni göremeyince
İşte o vakit başlar garipliğim
İnan ki
O anda kaplıyor içimi yalnızlığım
Bir isyan bayrağıdır iç çırpınmalarım
Hüzünleri sarışta sarmalarım
Kahve kokusu siner tadıyla yüreğime
O nazik elinin hünerliliğinde

Gönül özleyince hayalin bile zül olur
İncitip durur benliğimi
O güzeller güzeli huri kızım
Nerede diye
Bir ıstırap hüznü kaplarda
Yüreğimi
Gözlerim yaşlı kalıverir ırak yollarda

Sen bana içten baba deyince
Ancak o an babalığım başlar
Sen varsan ancak yüzüm güler
Evim sanki bir gül bahçesidir
Eğer yoksan
Bir karamsarlık sarar ki beni
Anlatamam
Bilemem ki niye
Viran olmuş gibi bakarım
Her bir şeye

Art niyetsiz o saf içinle
Kızlarımdan hiç farkın yoktur ki
İşte o yüzdendir ki
Sana gelinim demeye bilem
Dilim varmaz

İsmin gibi
Ruhumu dinlendiren tek ‘Buket’ sensin…


AZAP...(Kadri Atmaca) 24.07.2021