Nefis zalimsin, kalmadı istemediğin,
Ben kabuğumda kalmayı arzu ederdim.
Sivrisineği bile rahatsız etmeden,
Yaşayıp, terki diyar etmek, arzulardım.

Hep başkalarını ezmemi istiyorsun,
Çalıp çırpıp zirveye oturmamı, hırstan
İstiyorsun, artık utanma insanlardan,
Zulüm üstünde saltanatı istiyorsun.

Senin sevdiğin kan ve irin olsa gerek,
Sunulur oda bir gün, bu halde gidersek,
Ezdirme bana, masumları, kör ederek,
Çıkar bir gün, yana kâr kalmaz, yediklerim.

Nefis bir gün azrailin geleceğini,
Bugün veya yarın olabileceğini,
Neden unuttun herkesin gideceğini,
Gidenler senin gibi zalim değil miydi?

Karada katlar, denizde yatlar istersin,
Bunların hangisine yetişebilirsin,
Yamalı ceket kadar, ömrünü bilseydin,
Seni sırça saraylarda ağırlardım, nefsim.

Nefis yaz sıcağında benden nar istersin,
Kışın soğuğunda doruktan kar istersin,
Hangi arzuna kulluk yapmamı yeğlersin,
Hangi yaylada gezer, geriye gelirsin,

Memleket parsel, parsel paylaşılmış iken,
Sen de benden güllük gülistanlık istersin,
Hamallığa da razıyım, bulabilsem ben,
Haddini bil ey nefsim, yeter arzun bitsin.

Hep sana uydular, yetim hakkı yediler,
Mideler dolunca, birbirine girdiler,
Suçsuzmuş, başkalarını kötülediler,
Nefis her belâ senden geldi, bilmediler.

11/6/2001