TERANE TURAN RAHİMLİ

KAYISI AĞAÇLARI ÇİÇEK AÇTIĞINDA

Ninemin çehresi güller açardı,
Babamın yüzünden keder kaçardı,
İlkbahar aleme ıtır saçardı,
Kayısı ağaçları çiçek açtığında

Her ağaç ak gelin, yüzünde duvak,
Bir ömrün yazına benzer her budak.
Sanırdık bir daha kış dönmeyecek,
Kayısı ağaçları çiçek açtığında.

Toprak ak yapraklarla dolar taşardı,
Kalbime dağ boyunca ferahlık dolardı,
Duygumu, ruhumu benden alırdı,
Kayısı ağaçları çiçek açtığında.

Koşuşurduk bağda kelebekler tek,
Serpilirdi saçımıza ak çiçek,
Eve dönerdik öyle sevinerek…
Kayısı ağaçları çiçek açtığında.

Yarısı solardı, yarısı kalırdı,
Yağmur döverdi, rüzgar yolardı,
Ulaşılanı kızlar derip toplardı,
Kayısı ağaçları çiçek açtığında.

Hatırımda o doğma bahçenin ıtri,
Birçok bahar geçti o vakitten beri,
Biri de vermedi o yazı geri,
Bana o bahçeyi, o yazı verin,
Kayısı ağaçları çiçek açtığında.

Türkçeye çeviri: Alpaslan Demir