0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
454
Okunma
Serin bir akşam düşlüyorum
Elinde fermente üzüm suyu
Gökyüzü parlağı eski bir hırkası
Sessizliğe mola verdiren küçük taşların sesleri
Benim sevgilim çok karanlık
içinde her şey parlıyor
Ne zaman üzülse
ışık süzülüyor gözlerinden
Benim efsunum çok naif
Mutluyken hafifçe okşuyor yanağımı
Sinirlendiğinde uğuldatıyor her yeri
Kızdığında imalı imalı ıslık çalıyor
Benim yuvam fazla aşırı
neyi versen bin ediyor
veya p.ç ediyor
ve bazen vermediklerini getiriyor
Benim hayalim sürekli genişliyor
neyi düşlesem mesafesi açılıyor
Sonu olan, sonsuz bir yolmuş gibi
ama henüz kimsenin aklı yetmiyor
Benim Sevgim çocukça saf
İçgüdülerin tarlasında
Kimyasal takviyelerle
Çok yılın getirdiği son haliyle
-Lahza
5.0
100% (5)
