bunca karmaşanın bunalımına
sebep olanlar
duyarsızlığa meyilli gönüllerdir
inanılmaz bir savrukluk içinde
tüm hayallerimizi yıkışta geçiveriyorlar
bense o ulvi kitaba
sığındırıyorum tüm dayanaklarımı
kavlimce olur yaşamım
niyettim halis gönlümse pak
ve cürüm süz
bir çok işlevim berrak bir pınardır
bir çok gönül de bende
huzur dolu serince bir yer bulur
huşu içinde
mutluluk iksiri gibi

hasut bir vurgunun tutkusuna meyilli
illegal hislerle
zorbalığa çanak tutup da duruyorlar
bu alemde
kızışta da korunuyorum
imansız bir görüş içinde tütsüleniyoruz
insanların fıtratıyla oynuyorlar
nefsinin genlerini
türlü türlü hileler içinde bozarak
çıkıp girdiğimiz olgular
düşüp de kalktıklarımız
birbirlerinden bir haber
ipi salınan azgın köpekler gibiyiz
kuduz misali

bu gece yine içimde
bin bir türlü duygular yanıyor
amazon ormanlarının düşmüş olduğu
nefessizliği gibi
eyvah ki eyvah dışım içimle boğuluyor

hesapsız kitapsız duygu yükü ile
tüm insanlığımızın
yok oluşuna yanıyorum
bu ara
bizler kuru bir dal oluyoruz ateşe meyilli
bir kör kuyu gibi sarışta sarmalıyor
bu başsız kıçsız olgular
aklımı fikrimi
sıkıca dizginleyeyim derken
kör bir dürtü beni de kışkırtıyor
bu dengesiz halimle

bir anlık serüven yıkıyor temelimizi
nefsimize mahkum kılıyor
aleme palyaço olmaya mı geldik ki biz
tüm boyalar yüzümüzde
kim kime veya neye benziyor
bir bilen varsa
der gibi
hayretimi ağzı açık yakalıyorum
çıldırıyorum

illaki
sabrımın son demini
zorluyor bir zıpır
beni
kendi gibi zevke tutsak sanıyor
haliyle

nefse mağlup bu halde iken
müsaittim her türlü yıkıma
inançlı yanımla tutunuyorum hayata
ve en hassas
duygularla temkinle yaklaşıyorum
bu vurdumduymazlığa
içsel bir isyan var ruhumda
alıştırılmak istiyorlar nefsimin isteklerine
ben bu işte yokum
demeye
çabalıyorum tüm iblislere
bu durumum ile
ne denli ayakta kalabilirim ki
bu alemin cahiliyiz
kim çözebildi ki bu bozuk düzeni
adam olmam için
daha kaç fırın ekmek yemem lazım
bu hazımsızlıkta

illa ki
ters kalıyorum bu ortama
aklı selim gidişatımla
beni bir zırdeli sansalar da
nasıl olsa
tüm yollar Hakk’a dönük sonunda
illa bir hesapta yoğrulur
tümden elveda demeden önce
nefsim gömdüğüm yerde kalsın
ben sarıldım imanımın kefenine
sizin olsun bu fani dünya
haydi bana ebediyetten elveda

ben gidiyorum da
elbet ki sizde geleceksiniz
tek farkımız
ben imanımın kanatlarında
sizlerse nefsinizin kuyruğunda…


AZAP...(Kadri Atmaca) 13.07.2021



şiirimi güne layık gören tüm can dostlara ve kıymetli seçici kurula çok teşekkür eder esenlikler dilerim...