Suskun yüreğim bu gece
Uzun bir yolculuk biter mi
Paslı demir raylar üstünde
Farklı vagonlarda aynı yöne gidiyoruz
İster kader, ister şans deyin
Herkes aynı yolun sonunda, bir nokta da
Karanlik geceler bile
Dönüyor birer birer gündüze
Her gün kavuşur aydınlığa
Her gidiş acıdır
Ama, her ayrılık veda değildir
Çare yoktur dönüşü olmayan gitmelere
Yine de her gidişleri ayrılıktan saymayın
Vardır dönüşleri
Hasret saatine eklenir zamanlar

Yine hava karardı, sardı hüzün
Kaybolduğum şehrin sokaklarında
Sitemkar yüreğim ucuzluk tezgahlarında
Son kırık tanelerini tutuyorum umutlarımın
Sert rüzgarlar kokunu savuruyor tenimden
Renkli gözlerin idam sehpasında
Son savunmamı döküyorum yüreğimden
Unuttuğum şehrin gündüzlerini arıyorum
Sokak lambalarında
Her ayrılık veda değildir
Buselerinin izi hala dudaklarımda
Köşeye sıkışsa da sevgilerim
Değeri her zaman var gönlümde
🐋🐋🐋🐋