BİLSEYDİN EĞERBir o yana ,bir bu yana yürürken, Tel tel saçlarında rüzgar savrulur. Şu gönlümü peşin sıra sürürken, Köz olmuş aşkından yürek kavrulur. Yanımdan geçerken lal olur dilim, Ufacık bakışınla avunur gönlüm, Seni sevdiğimi sana, nasıl söylerim, Çaresizim işte ey ahu gözlüm. Nasıl sevdiğimi bilseydin eğer, Göz yaşların akar, aklın şaşardı, Şu gönlümün sana verdiği değer, Ummanlara koysan sığmaz taşardı. |
kaybolduğumuzda bize ışık tutan illa ki.
kaybolmak çok olası hayat denen çarkın işlevi belki de kaybolmamıza vesile.
umudu yitirdi mi insan ama ama...
Ansızın hasıl olan bir mucize ve coşku.
mümkün mü edebiyattan ve dostlardan ayrı kalmak?
tüm tüm içtenliğimle tebrik ediyorum.
var olun var olsun kaleminiz.
en içten selam ve saygılarımla