6
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
Bir inşaat ustası gibi özenle diziyorum
her bir adımımı
ağızımdan çıkan her bir sözü
sen bilmezsin tabi bu denge işini
sen eser yıkarsın
ben tekrar itinayla inşa ederim
yüreğimin kırılan dökülen her bir köşesini
kimsesizliğimle kırbaçlarsın sen
bu kaçıncı hanceri saplayışın bilemiyorum
bilmekte istemiyorum
şimdi sen say gecelerin kimsesizliğini
şimdi sen sarıl yağan yağmura
şimdi sen ümit et güzel günler gelirmi
ben sol yanımı kendim fetettim
kimliğim yaş alıyor
yüreğim yaşlanıyor seninle
sen solumda batan bir gemisin
eyvallahım yok artık hatsizliğine...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
