Uygarlıktan uzak, ne sandal, ne gün batımı ne de gün doğumu olacak fotoğraflarımda.
Seni Gölyazı da düşünmekten yoruldum, sense düşlerde yaşamak istedin hep, çekip gitmek istedin.
Bir gece yarısı titreyerek uyanırsan sebepsiz yaşlar süzülürse o güzel gözlerinden yokluğundan öldüğüm gündür, düşlerim vardı görmekten korktuğum, hislerim vardı söylemekten korktuğum, şiirlerim vardı yazmaktan korktuğum, şimdi sen varsın kaybetmekten korktuğum.
Sensizim, senden uzakta seni düşünüyorum, seni özlüyorum ve bu özlemeyi çok seviyorum.
Seni kaybettiğim duygusu benliğimde, korkuyorum ve bu korkuyu çok seviyorum.
Hani seversin de korkarsın, hani kaybetmektense uzaktan bakmak yeter bilirsin.
Sensizim, sen güneşin doğduğu karanlığın bittiği yerdesin sen kalbimde yatan tek düşündüğüm-sün ben yine de sendeyim, sana kavuşamayacağım, bunu da biliyorum.
Bir gün sende seversin bir gün sende ağlarsın dostluk kolay kurulur ama devam ettirmek zordur.
Ben sensiz kaderimle ne yaparım söyle, sanma ki yerin dolacak, senden başka biri benim olacak,
ya bana senin gibi bir sevgili, ya sana benim kadar seven bulunacak- Gölyazı (Apolyont), Bursa. @taç