saraya gücüm yetmeyince baraka yaptım
sonuçta iki gönül bir olacaktı ve
sonrası malum


gerçi o samanlık içindi ya
neyse


nihayetinde damı olan bir yere
damsız girmeyecektim bir daha


taht bedavaya gelecekti düşün
hiç düşünmeden gelişinle


sonra gel keyfim gel
aşk meyvesi yedikçe


derken bir gece
-kondu yapmayı öğrendim aydan
şener gibiydi yalan yok

hem zaten dam da sızdırıyordu usuldan

üstelik elektrik de bağlatamıyorduk aramıza
bekle ki imar,
uğrasın affa


uzun lafın kısası içten içe yıkım kararı aldım barakaya senden habersiz
direneceğini bile bile


taht ile kavgalıydım " zaten
tahta kurusuysa bahane


anlayacağın çıraklık eserimdi damsız girilmez yazan o baraka
sonra gamsız girilen gece kondum oldu
şimdilerde gök delen


ama bil ki neyim var neyim yok
mimarıydın asıl sen..