İsterim ki insanlar mevsimler gibi olsun
Yaz iseler yaksınlar, razıyım ateşine
Kış ise üşütsünler, kar buz olup da dolsun
Karda yansıyan nurun kurbanım güneşine

İsterim ki insanlar mevsimler gibi olsun
Baharı bekleyene baharı müjdelesin
Tüm yürekler net açık, isimler gibi olsun
Analar bebeleri umut ile belesin

İsterim ki insanlar riyakâr durmasınlar
Bakar kör olmasalar görseler felaketi
Yüze karşı gülüp de arkadan vurmasınlar
Görünsün gerçek yüzü, anlaşılsın niyeti

Anadoluluyuz biz, geçmişimiz tertemiz
Mertçe ölüm isterim, namertçe ölünmesin
Aynı topraktan olduk, aynı vatandayız biz
Tek vücut yaşayanlar kalleşçe bölünmesin

Ey kardeş sanmayasın derdine duyarsızım
İnim inim inlerken insanın törelerden
Karşı çıktık ağaya, sanma ki kararsızım
İsterim kahkahalar yükselsin yörelerden

Dağlıca ’da ne oldu, neden kurudu yaprak
Kardelen çiçeğine birdenbire kan düştü
Harran’da ne oldu ki buğday sarısı toprak
İhanet kurşunuyla kırmızıya dönüştü

Coşari der, insanlar mevsimler gibi olsun
Yaz yazlığını yapsın, kaynasın tencereler.
Kış ise kışlığını, içimiz karla dolsun.
Bize beyazı sunsun buğulu pencereler

17.06.2021/Samsun

İbrahim COŞAR