Parlement mavisine bürünmüş kızıllık
nasıl da güzellik peydahlanmış denizde
kanat çırparken gün ışımasına martılar
tatlı bir serinlik kaplar içimi
uçar ruhumdaki sensizlik
yanar kalbimdeki gül buzlar içinde

çığ gibi büyürken kar tanesi
kardelenler şenlenir beyazlar üstünde
bir ah çeker sinemdeki sen sevdası
gidişinle donar akan yaşlarım
gitme sana muhtacım şarkısını mırıldanır dudaklarım

bir resim albümü sızar gökyüzüne
görüntüsü bana endeksli
anılarla beraber slayta dönüşür
efektlerle süzülür gözlerimin penceresine
bir off çekerim sesim yankılanır Toroslarda
iki yüz desibel şiddetinde kulakları sağır eden

duman tüterken gönül bahçemde şakayıklar
dans ederken ateş böcekleri
şarkılar ağıtlara dönüşmezken dillerde
çözülmez kördüğüm atmışken gidişlerine
meftun bir akşamda bırakmamacasına sarılmıştın boynuma..
23.06.2021 ’’NiCel’’