A- HÂLİ
---------------

usulca geçti yanımdan
saçlarımdan
tınaklarıma kadar ürperdim
korku, kanat çırptı içimde
tülden bir bulut gibi
gezdi masaları
bir ben gördüm..

bir kız çocuğunun
saçlarına kondu
birşeyler anlatıyordu babasına
tam da
çatalını götürüyordu ki tabağına
kanatlandı
ikisi birden uçuverdi..

B- HÂLİ
------------

Çocuktum
çocuk bakışlarımda dünya
cebimde bilyeler
elimde bir karton kutu
içinde civcivlerim
yeni ayakkabı almıştı babam
hemde spor
bakıp bakıp da ,seviniyordum..

annem
anneannemin takma dişlerini çıkarttı
upuzun yatıyordu divanda
yüzüne ışıktan kelebekler konmuştu
kapının bir kenarında
öylece duruyordum
göz göze geldik
bir demet pamuk gibi, yumuşacık güldü...

komşular koşarak geldiler bize
’ne oldu?’ dedim anneme
ağlayarak saçlarımı okşadı
’anneannen öldü’

C- HÂLİ
-------------

kırılmış cam gibiydim o gün
üstüme üstüme yağıyordu sıcak
isteksiz bir sabahtı, besbelli
oniki saat çalışıyordu inşaatdaki işçiler
bir tas ayran
birkaç kuru soğan
dometes, zeytin, her ne varsa
tamda, öğle yemegine oturmuşlardı..

el salladı necip usta
’gel buyur’ dedi

balkondan bakıyordum
tamda bir sığara yakıyordum
bir feryat, bir fiğan..

öylece durdum seyrettim
’selim düşmmüş’dediler ’inşaattan’

anlamıştım
boşuna değildi içimdeki bu korku
uzun uzun baktım
bulutlara uçan güvercinlerin ardından..

Ali SÖNMEZ