2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
394
Okunma
Yıkık bir kent değilim bilinmeyen ülkelerde
Çamura da bulanmadı çehrem.
Ben yalnızca mutsuzum.
Koşarken geleceğe kaygan adımlarla.
Bırakırken ardımda
Gözyaşlarımı kahkahalarımı
Sevinci de kurasağımda bırakıp gittim işte.
Ben unutulmuş kasabalarda
Sessiz bir ıslığım solgun dudaklarda
Duyulmuyorum.
Bir ağacın dalına asıp gittiler beni
Unuttular büsbütün
Gülüşümü sildiler
Ama silemediler anılarımı
Acılarımı
Sancılarımı
Şimdi yalnızlığa adanmış duvarlar
Bakıyor bana ben de onlara.
Olmayacak böyle diyorum
Sesim yankılanıyor odada
İçimde çınlıyor artık ses olmaktan çıkmış
Bir kaç titrek dalga.
Bu böyle olmayacak ama.
5.0
100% (9)
Cevap Yaz
