Aklımı dağlara saldım
bir başıma çıktım yola
yoruldum tâkatsiz kaldım
bir beldede verdim mola
hasta düştüm, muhtaç oldum
bir tas su verecek kula

yola yoldaş hikmetini
bir garip mekânda buldum

Her canın bir dostu ola
ömür boyu sırdaş kala
dar gününde kapın çala
derdine bir çare bula
dert vardır tâkatin aşar
dostun yoksa halin n’ola

gerçek dostun kıymetini
müşkül bir zamanda buldum

Çalçene kendini över
câhiller methiye sever
korkak biçâreyi döver
kibir sahte atlas giyer
tekebbür gönülde yüktür
isterse olsun ser-yâver

tevâzu’nun heybetini
sâhib-i irfânda buldum

Şöhret insanı mest eder
çabuk gelen ser mest eder
haklı şöhrete laf olmaz
sahtesinden hayır gelmez
düzmece nâm yoldan döner
ucuz balon misli söner

şarlatanın zilletini
bir iğreti şanda buldum

Her iftira pis bir cife
belki de yıllarca kokar
alma töhmeti hafife
ihtimal ki yuva yıkar
zan da haset de sinsidir
döner gelir seni sokar

iftiranın ağusunu
bir mülevves zanda buldum

Şu efsunkâr dünya malı
her an bir budala avlar
kimin mülk ve saraylarla
kimin üç kuruşa tavlar
bu girdaba kapılanlar
her gün kemik için havlar

düzenbazın kâtibini
dördü kırk yazanda buldum

Nefesler sayılı imiş
acep bende kalan nedir
ciğerler şişer havayla
gönüllere dolan nedir
tüyden de hafifken nefes
onu elzem kılan nedir

bir nefesin sıkletini
can çekişen canda buldum

Her mahlûkun tezkiresi
bilmediği bir kaderdir
yaratan’dan gayrisine
kemâl-zevâl mukadderdir
yiğit ölür, çınar kurur
bu hal sonsuz bir seferdir

kemâlden sonra zevâli
mevsim-i hazanda buldum

Yediveren bir bağ idim
ne çöl ne de bir dağ idim
mevta değil, ben sağ idim
gönüllere çerağ idim
unutuldum bilmem neden
küsüp gitti dostlar benden

terkedilmenin hüznünü
metrûk bir khozanda buldum

Meşgaleme verdim ayar
gezdim arzı diyâr diyâr
biliştim nice canlarla
kimin tanış kimin ağyâr
gördüm mâlum mekânları
ne mesrûr var ne bahtiyâr

kâmil huzûr ve sükûnu
bir sabah ezanda buldum

Bu dünyada âdil yargı
meğer çok nâdir bir olaymış
rüşvet, soygun ve yolsuzluk
yol kesmekten de kolaymış
mahkemenin terazisi
beyden paşadan yanaymış

zerre-hassas adâleti
ilâhi mîzanda buldum

Şükretmedim ol nimete
mal da yandı mülk te yandı
sırtımı döndüm rahmete
gönül şeytanlara kandı
dostlar benden yüz çevirdi
kapılar bir bir kapandı

sığınacak tek melcei
ben Sen’in rızanda buldum


İdris ESEN, Ekim, 2014, Erenköy

metrûk bir khozan: terkedilmiş, artık ekilmeyen tarla