Artık içme diyorsun...Haklısın, biliyorum;
Dilim yalpalamaya başlıyor yavaş yavaş...
..........
Bırak, sarhoş olayım; ayık gitmiyor bu yaş...

Bırak, dalıp gideyim taa kırk yıl gerilere;
Atlantikte biraya bir küçük votka katıp
Beyoğlunda Dünyanın anasını satayım,
Tramvaydan atlayıp düşeyim varsın, nolur;
Modada bisikletle biraz hava atayım.
Kurbağlıdan bir sandal tutup iki liraya
Kalamış’ın masmavi denizinde yüzeyim
Ve iki düğmesini açıp ipek gömleğin
Erenköy’de yırtmaçlı pantolonla gezeyim.

Ya da bir pazar günü, saatin yedisinde
Bin ümitle bekleyim Ada İskelesinde.
Gün boyu kucak kucak mimozalar toplayıp
Verecek hiç kimseyi varsın bulamayayım,
Kırılmış ümitlerle, dönüşte kıç üstünde
Akordiyonla coşan çiftleri kıskanayım.

Sigaramın dumanı genzime kaçtı diye
Bırak, gülsünler bana, kimin umurunda ki?
Erguvanlar açarken Hisarın sırtlarında
İlkbahar güneşiyle çimenlere yatayım,
Sarı bluzlu kızın simsiyah saçlarına
Taze papatyalardan çelenk örüp takayım.
Yanımda sevdiğimle bir Boğaz Vapurunda
Elele ve baş başa hayâllere dalayım,
En kalantor pozumda, otuz kuruşa kıyıp
Emirgân gezisinde kâğıt helva alayım.

Göz edeyim liseli kızlara saf saf bırak,
Saçlarımı ıslatıp aynada poz vereyim,
Beş kuruşsuz ve yorgun dönsem bile, evimde
Annemin ve babamın beklediğini bileyim.

Açık tribünde varsın bassınlar ayağıma,
Ezilerek, ezerek Lefteri seyredeyim.
Yeni Melekte balkon, Operada yan loca
Bırak, ne olur bırak, kırk yıl geri gideyim.

Artık içme diyorsun, haklısın, biliyorum;
Birazdan başlayacak ellerim titremeye
Ve dilim dolaşacak acemî sarhoş gibi,
Yine de bırak nolur, zaten şişenin dibi...

Bırak, zâlim zamanı biraz sarhoş edeyim,
Bırak, ne olur bırak, kırk yıl geri gideyim! ...

Ünal Beşkese (1998)