Hangi sayfanın köşesinden tutunsam yırtılacak.
Hangi rüzgar esse içimdeki yangın sönmeyecek.
Tutunduğum o kadar dal vardıki hepsi birer dikenler.
Söylesene be zalım nerden yolacağınımı şaşırdın.
Vereyim acına yolunacak bir gül yüreğine su serpilsin.
Ahh kader diyip utanmıyorum insanın rezilliğinden gocundum.
Sus pus bir halim beni yaban ellere teslim etti.
Herkes kilo kilo alıp nelere satsam diye tartar oldu.
Ne diyorum bu olaya vicdan hutbesimi yoksa idam sehpasımı.
Dediler dediler bir canı linçle delirttiler.
Utanma arlanma yok bu insan ırkından.
Pak saf bellediler, enayi gördüler ha insandık insan olan kimdi?
Çok acıttılar canım seni çok yaktılar bir dram gibisin.
Öyle nefes almakta zorluk çekiyorum ki sonra Yarabbi şükür diyip duruyorum.
Ne zaman son bulacak bu acılar.
Ne zaman bitecek bu katliam, zulüm, iftira kanlar.

Baharımsı