İçimi kavurdun bir çift sözünle,
Kafesini kırıp uçamıyorsun.
Aşka susamış o pir pak gönlünle,
Kalbime ev sahibi olamıyorsun.

Göremem artık ben baharı yazı,
Çekemem artık cilve ile nazı.
İşte şuramda kocaman bir sızı,
Dokunup ta derman olamıyorsun.

Eğer istersen hiç tanışmayalım,
Birkaç kelam edip konuşmayalım.
El bir şey der diye yazışmayalım,
Ateşime duman olamıyorsun.

Körkütük sevda mıdır nedir bu hal?
Akla ziyan hem nihal hem de muhal.
Masallar ülkesinde sanki hayal,
Verdiğin sözlerde duramıyorsun.

Şu sokaklar bomboş, sen bende saklı,
Sevdaya selam duranlar çok haklı.
Aklımın bir yanı hep sen de taklı,
Denizime umman olamıyorsun.

Göremem artık ben baharı yazı,
Çekemem artık cilve ile nazı.
İşte şuramda kocaman bir sızı,
Dokunup ta derman olamıyorsun.

Dolarken odama berrak hayalin,
İçimi acıtır o masum halin.
Gönül dile gelmişken kalmaz mecalin,
Yaklaşıp ta ferman olamıyorsun.

Yüzüne bakmaya utanır gözüm,
Senin üzülmene dayanmaz özüm.
Keşke kıymet bilse, kâr etse sözüm.
Yeşillenip te orman olamıyorsun.

Gönlün ayazlarda, kışta gibisin ,
Sanki vasat değil, uçuk birisin.
Şuna inandım sen benden delisin,
Nadas olup ta harman olamıyorsun.

Nerelerdeydin sen bunca zamandır?
Şu gönlüm yandı, har oldu bir tandır.
Şu kopan fırtınalar efkardandır,
Şu esen rüzgar aşktan sevdadandır,
Şu gönlüme derman olamıyorsun.

Orhan ŞENTÜRK